دموکراسی؛ یعنی شنیدن صدای دیگران، حتی اگر با آن مخالف باشیم:در دنیایی که تنوع فکری، فرهنگی و سیاسی امری طبیعی و اجتنابناپذیر است، جامعهای میتواند توسعه پایدار، آرامش اجتماعی و پیشرفت واقعی را تجربه کند که فرهنگ گفتوگو و تحمل مخالف در آن نهادینه شده باشد.
ایران، خانهی همهی ماست و تنها متعلق به یک جناح سیاسی، یک نگرش مذهبی، یا یک قوم خاص نیست. بنابراین:
چه آنکه جمهوری اسلامی را میپذیرد،
چه آنکه اصلاحطلب یا اصولگراست،
- چه آنکه سلطنتطلب است،
- چه آنکه منتقد است و یا بیتفاوت…
- چه آنکه کمونیست یا جمهوریخواه است،
- …
همهی این افراد، بخشی از پیکرهی جامعهی ما هستند. حذف هیچ بخشی از جامعه، به دموکراسی منتهی نمیشود؛ بلکه به واگرایی، زیرزمینی شدن فعالیتها، و در نهایت تنش و خشونت میانجامد.
دموکراسی، دشمنی با مخالف نیست
دموکراسی یعنی پذیرش تفاوتها؛ یعنی اینکه هرکس حق داشته باشد آزادانه بیاندیشد، دیدگاهش را بیان کند، و بدون ترس از حذف یا برچسبزنی در فضای عمومی مشارکت داشته باشد.
ما چه میخواهیم؟
بسیاری از ما – صرفنظر از گرایش سیاسیمان – دغدغههایی مشترک داریم:
جامعهای امن و آزاد،
عدالت و برابری،
توسعهی پایدار ، رفاه و پیشرفت اقتصادی،
احترام به انسانیت و کرامت فردی.
اما تا زمانی که تنها با “ما” بودن به دیگران مشروعیت دهیم و “دیگری” را حذف، تحقیر، یا تهدید کنیم، نمیتوانیم به جامعهای انسانی و متکثر برسیم.
راهی جز گفتوگو نیست
گفتوگو یعنی شنیدن بدون حمله، برچسب یا توهین؛ یعنی جستوجوی حقیقت بهجای اثبات خود، و پذیرفتن این اصل ساده که شاید ما نیز اشتباه کنیم.
آرزویی که میتوان به آن نزدیک شد
آرزوی یک همهپرسی آزاد، رقابت سیاسی عادلانه، رسانههای آزاد، و گفتوگوی علنی میان گرایشهای مختلف نه یک آرزوی افسانهای، بلکه یک نیاز مدنی است.
نیازی که تحقق آن از ما شهروندان آغاز میشود: از زبانمان، از کامنتهایی که میگذاریم، از گفتار و نوشتارمان، از شیوهی برخورد با دوستان و حتی دشمنان فکریمان.
بیاییم از خودمان شروع کنیم:
بهجای توهین، تحلیل کنیم؛ حذف را با مشارکت جایگزین کنیم؛ بهجای ترس، اعتماد بسازیم؛ و در نهایت، دوقطبیسازی را کنار گذاشته و تنوع را بپذیریم.
اگر نسلی بتواند این فرهنگ را در خود نهادینه کند، نهتنها خود رهایی خواهد یافت، بلکه راه را برای نسلهای آینده نیز هموار خواهد کرد.
🔹 با هم، برای ایرانی آزادتر، آگاهتر، و مهربانتر…
هر کدام از ما، با یک گام کوچک میتوانیم آغازگر تغییر باشیم(دموکراسی؛ یعنی شنیدن صدای دیگران، حتی اگر با آن مخالف باشیم).